از خودم ! (سریل های ماه رمضون۲)

سلام ودرود بر همه اوونایی که مطلب "سریال های ماه رمضون" رو خوندند و نظر دادن و من تا حدودی فهمیدم باید تا آخرش رو چطوری تموم کنم. اول بیایم این مفهوم خوف و رجا رو بست بدیم؛ قبلش از رفقای گلی که به من تذکر داده بودند هم خیلی ممنونم. من سعی کردم منظورم رو اینطوری بیان کنم که با ساختن فیلم هایی که از ارزش (مثلا جلوه ی ویژه) ی کمی برخوردار هستند یا در هر زمینه ای که کم کار باشند  و از همه مهم تر این که کار مذهبی انجام می دهند،خروجی خوبی ندارند. بیشتر بحث مهمی(مثل برزخ و عالم پس از مرگ و ...) رو بد شکل و نا مملموس و حتی با ظاهری (بسیارکمی) همراه با ترس نشون میده. و صد البته که دوستانی که به من من باب رجا و خوف تذکر دادند بگم که آقا جان به این دو باید برابر توجه کرد.(البته در بعضی اوقات نباید برابر باشند).و هیچ فرقی ندارند که به یکی بیشتر و به اون یکی کمتر توجه کرد. حال چه باید کرد؟ بشینیم و از فیلم های مملکتمون بدی بگیم و از فیلم های اونور آبی خوبی بگیم که چی؟چون اونا تونستند  فیلم 300 رو توی یه گاراژ می سازند و با جلوه ی ویژه ی فوق العاده من و شما و کشورمون رو به فحش و استهزا میگیرند و ما همچنان از اونا به عنوان فیلم ساز های محبوب و خوب یاد می کنیم !! چون بلند قشنگ به ملا فحش بدن !! به جای اینکه به ما بگن؛ بِتُمَرگ میگن بشین!! ولی در کل یه مفهوم رو دارند می رسونن.حالا خودمون و خدامون رو قاضی کنیم می بینیم که یه ثانیه بازی تک تک بازیگرای فیلم هایی که تو ماه رمضون پخش میشن به کل هیکل هالیوود و بالیوود و برد پیت ها و آنجلیناجولی ها می ارزه.من که اینطوری فکر میکنم.شمارو نمی دونم؟! نقطه سر خط . یا علی مدد.